اثر سطوح مختلف مکمل های آلی روی و مس بر عملکرد و برخی فراسنجه های شکمبه و پلاسمای بره های نر مهربان

thesis
abstract

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف مکمل های آلی روی و مس جیره بر عملکرد، متابولیت های شکمبه، پلاسما و سرم، هماتولوژی، قابلیت هضم مواد مغذی و ابقاء برخی مواد معدنی در بره های نر مهربان، 25 بره 6-5 ماهه بطور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند و تیمارها شامل: 1) جیره شاهد بدون افزودن پروتئینات روی و پروتئینات مس، که حاوی 47/22 پی پی ام روی و 6/8 پی پی ام مس بود، 2) جیره شاهد + 20 پی پی ام روی +10 پی پی ام مس، 3) جیره شاهد + 20 پی پی ام روی + 20 پی پی ام مس، 4) جیره شاهد + 40 پی پی ام روی + 10 پی پی ام مس، و 5) جیره شاهد + 40 پی پی ام روی + 20 پی پی ام مس بودند. از مکمل های پروتئینات روی و پروتئینات مس برای افزودن روی و مس به جیره استفاده شد. اگرچه افزودن روی و مس به جیره تأثیر معنی داری بر عملکرد بره ها نداشت، اما بهبود ضریب تبدیل غذایی در تیمار های دریافت کننده سطح 40 پی پی ام روی (تیمار های 4 و 5) مشاهده شد. غلظت روی و مس پلاسما در اثر افزودن روی و مس به جیره بطور معنی داری افزایش یافت (0001/0=p) اما در بین تیمار های دریافت کننده مکمل اختلاف معنی داری وجود نداشت. غلظت گلوکز، ca،p پلاسما، و غلظت کل اسیدهای چرب فرار شکمبه نیز اختلاف معنی داری در بین تیمار ها نشان ندادند اما غلظت آهن پلاسما بطور معنی داری کاهش یافت (011/0=p)، سطح 40 پی پی ام روی بر این کاهش موثرتر بود. علیرغم افزایش عددی فعالیت alp، balp و سرولوپلاسمین سرم، فعالیت sod گلبول های قرمز، اختلاف معنی داری در بین تیمار ها مشاهده نشد. تیمار ها از لحاظ ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم اختلاف معنی داری نشان دادند (029/0=p)، تیمار های 4 و 5 که سطح 40 پی پی ام روی را دریافت کرده بودند بطور معنی داری (002/0=p) سبب بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم گردیدند. تعداد گلبول های سفید و تعداد لنفوسیت ها، تعداد گلبول های قرمز، درصد هماتوکریت، غلظت هموگلوبین در بین تیمارها اختلاف معنی داری نشان ندادند. افزودن روی و مس سبب بهبود معنی دار غلظت ویتامین a سرم گردید (041/0=p)، به گونه ای که تیمار های دریافت کننده سطح 40 پی پی ام روی (تیمار های 4 و 5) سبب افزایش بیشتر غلظت ویتامین a سرم گردیدند (021/0=p). غلظت بتاکاروتن سرم نیز افزایش یافت اما این افزایش معنی دار نبود. گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی (01/0>p)، و گوارش پذیری ان-دی-اف جیره (05/0>p) بطور معنی داری افزایش یافت، سطح 40 پی پی ام روی (تیمار های 4 و 5) سبب افزایش بیشتر گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی جیره گردید. اگرچه گوارش پذیری پروتئین خام، چربی خام، ای-دی-اف و ان-اف-سی اختلاف معنی داری در بین تیمار ها نشان نداند اما سطح 40 پی پی ام روی بطور معنی داری (035/0=p) سبب افزایش گوارش پذیری پروتئین خام گردید. اختلاف معنی داری بین تیمار ها از لحاظ ابقاء n، ca،p وجود نداشت. ابقاء روی (01/0> p) و ابقاء مس (05/0> p) بین تیمار شاهد و بقیه تیمار ها اختلاف معنی داری نشان داد اما بین تیمار های دریافت کننده مکمل اختلافی مشاهده نشد. ابقاء آهن نیز بطور معنی داری افزایش یافت (05/0> p) به گونه ای که سطح 10 پی پی ام مس (تیمار های 2 و4) سبب افزایش بیشتر ابقاء آهن گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح 40 پی پی ام روی و سطح10 پی پی ام مس در بسیاری فراسنجه ها نسبت به سطوح دیگر خود تأثیر مطلوبتری را داشتند.

similar resources

ثر سطوح مختلف مکمل های آلی روی و مس بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی بره های مهربان

جهت بررسی اثر سطوح مختلف مکمل های آلی روی و مس بر عملکرد، وضعیت روی و مس پلاسما، فعالیت آلکالین فسفاتاز، سرولوپلاسمین و غلظت ویتامین a سرم از 25 رأس بره نر 6-5 ماهه مهربان با میانگین وزن 47/3±64/30 کیلوگرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار غذایی استفاده شد. تیمارها شامل: 1)شاهد(جیر? پایه بدون افزودن مکمل های پروتئینات روی و پروتئینات مس) 2)جیره پایه+20 میلی گرم در کیلوگرم روی+10 میلی گرم د...

full text

اثر سطوح و منابع مختلف سلنیوم بر عملکرد و برخی فراسنجه های شکمبه و پلاسمای بره های نر مهربان

به منظور بررسی اثر سطوح و منابع مختلف مکمل های سلنیوم جیره بر عملکرد، متابولیت های شکمبه، پلاسما و سرم، هماتولوژی، قابلیت هضم مواد مغذی و ابقاء برخی مواد معدنی در بره های نر مهربان دو آزمایش طراحی گردید. آزمایش اول شامل 30 بره 5-4 ماهه بود که بطور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد (جیره بدون افزودن مکمل سلنیومی، که حاوی 06/0 پی پی ام سلنیوم بود)، 2) جیره شاهد + 2/0 پی پی ا...

اثر منابع مختلف مکمل سلنیوم بر رشد، فراسنجه های هماتولوژی و شکمبه در بره های پرواری مهربان

این آزمایش به منظور بررسی اثر منابع مختلف مکمل‌های خوراکی سلنیوم بر رشد، فراسنجه‌های هماتولوژی و شکمبه در بره‌های پرواری مهربان به مدت 70 روز انجام شد. تعداد 24 رأس بره نر مهربان با میانگین سن 5-4 ماه و میانگین وزن بدن 7/2 ± 8/35 کیلوگرم، بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودن مکمل سلنیوم، حاوی 06/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم)؛ 2) جیره شاهد + 2/0 میل...

full text

اثر منابع مختلف مس بر برخی فراسنجه های شکمبه و پلاسما و عملکرد بره های نر مهربان

دو آزمایش طراحی شد تا اثر منابع مختلف مس جیره بر عملکرد، متابولیت های شکمبه و پلاسما، گوارش پذیری مواد مغذی و ابقاء برخی مواد معدنی در بره های نر مهربان مورد بررسی قرار گیرد. آزمایش اول: 20 بره 7-6 ماهه بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند و تیمارها شامل تیمار 1: سولفات10 (جیره پایه + 10پی پی ام مس به شکل سولفات مس)، تیمار 2: سولفات20 (جیره پایه + 20پی پی ام مس به شکل سولفات مس)، تیمار 3: پروتئینات...

15 صفحه اول

اثر سطوح مختلف پنبه دانه در جیره بر عملکرد پرواری و فراسنجه های خونی بره های نر نژاد زندی

این تحقیق برای بررسی اثرات سطوح مختلف پنبه دانه کامل بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی (حاوی صفر، چهار، هشت و 16 درصد پنبه دانه کامل) بر روی 20 رأس بره نر زندی با میانگین وزن (6/1±) 8/29 کیلوگرم و سن پنج تا شش ماهگی به مدت 90 روز اجرا گردید. جیره ها از نظر انرژی قابل متابولیسم و پروتئین قابل متابولیسم مشابه بودند. تفاوت تیمار صفر درصد پنبه د...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بوعلی سینا - دانشکده علوم کشاورزی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023